İşte kalem işte kağıt yaz bakalım kendin için neler yazacaksın.
YAZIYORUM.
Bebekliğim çabuk geçsin. Gençliğim hemen elime geçsin.
Her gün çok mutlu olayım.
Okullarımı takdirle geçeyim.
Ben değil, o bana deliler gibi aşık olsun, ölsün bitsin benim için.
Ben çok seversem o'nu alayım.
Çok yiyeyim ama fit olayım.
Yakışıklı olayım/ Güzel olayım
Hiç bir hastalığım olmasın
Her istediğim olsun
Bütün Dünya bana hayran olsun.
YAZDIK YAZDIK YAZDIK
Her şeyin en güzelini YAZDIK ve istedik.
Eeee madem ki kader kalemi bizim elimizde o zaman ÖMÜRÜ ve ÖLÜMÜ yazmakta bizim elimizde olduğunu düşünerek...
Haydi yaz bakalım şimdi kendi ÖLÜM TARİHİNİ, ölüm ayını, ölüm gününü, ölüm saatini, ölüm dakikasını ve saniyesini....
Düşünsenize yıl, ay, gün saat yaklaştıkça yine aynı şekilde mutlu olabilecek miyiz?
Gençliğimizin en Jan janlı dakikalarında bir an da ölüm vaktimiz aklımıza geldiğinde de yine mutlu olabilecek miyiz?
Yok yok olmuyor..
En iyisi bilinmezlik bir yaşam.
Kaderimizi yazan o kadar güzel yazmış ki ondan daha güzel yazacak bir Allah'ın kulu olmayacaktır, olamayacaktır.